همه چی از یادم میره مگه یادش که همیشه یادشه

خوب تو بزرگی، بهونه هاتم بزرگه، خوشحالیاتم بزرگه
خوب من کوچیکم. با بهونه های کوچیک
یه چیزه کوچولو خوشحالم می کنه
یه چیزه کوچولو ناراحتم می کنه
با دو بال مومی به پرواز در میام
با یه نسیم ملایم سقوط می کنم
خودت بهم یاد دادی، یاد دادی که تانگو برقصم، تو باد. خودت بودی که بهم یاد دادی چه جوری می شه راحت به بهونه های کوچیک دل بست. خودت بودی که یاد دادی از هر چیزی میشه خوبیشو کشید بیرون و بدیشو ریخت دور، مث خودت که همیشه بدیای منو می ریزی دور. مث من که همیشه بدیاتو می ذارم به حساب خستگیت.
از هدیه کوچیکت ممنون. از جبر مطلقت ممنون. از اراده ای که به من دادی ممنون. از همه چی ممنون. از آفرینش همچون منی ممنون!!! از شب یلدا ممنون. از اینکه هنوز بنده هات خوشحالن ممنون. از اینکه امیدوارن ممنون. از اینکه خوش گذشت ممنون. از اینکه یکی از اولی هامو خوب ساختی ممنون. از این که همه یه باره دیگه خوشحال شدن ممنون. از اینکه همه راضی بودن ممنون. از اینکه بعضیا گاو نیستن یا اگه هستن گاوای خوبین ممنون! از اینکه این همه خوبی ممنون!!

برف می بارد......
می خندم دیوانه وار و دلم برای کسی تنگ می شود که خودش می داند. نه؟